तुझ्या आठवणीत भिजताना
ढग दाटून आले की तुझी किणकिणणारी पैंजणे आठवतात
पाऊस आणणाऱ्या ढगांसारखी ती तुझ्या येण्याची चाहूल देतात
पावसाच्या कोसळणाऱ्या सरी पाहता
तुझे ओलेचिंब केस आठवतात
खिडकीवर ओघळणाऱ्या सरींसारखे
ते तुझ्या चेहऱ्यावर पसरतात
मग मी खिडकी उघडून काही धारा
चेहऱ्यावर घ्यायचा प्रयत्न करतो
तू तुझ्या केसांमधील पाणी झटकून
जागी करतीयेस असा भास होतो.
मातीचा गंध तुझ्यासारखाच
मोगरा धुंद तुझ्यासारखाच
खळखळतं पाणी तुझ्या
खिदळण्याची याद आणतं
खिदळण्याची याद आणतं
पानांवरचं टपोरं दव
तुझ्या डोळ्यांनीच साद घालतं.
तुझ्या डोळ्यांनीच साद घालतं.
पावसानंतरचं कोवळं ऊन
तुझ्या लटक्या रागासारखं असतं
डोळ्यात रागाचा आव असूनही
गालावरचं हसू काही लपत नसतं
वाऱ्याचा स्पर्श तुझ्यासारखाच
पक्ष्यांचा हर्ष तुझ्यासारखाच
पावसात भिजणारं झाड पाहिलं की मात्र
मला माझीच आठवण येते,
पाना-फांद्यांवर ओघळणाऱ्या सरीसारखी
तू अलगद मला स्पर्शून जाते.
-अमोल अ. मांडवे
-अमोल अ. मांडवे
Y is there no like button?
ReplyDeleteव्वा राव..लय भारी...अगदी नसलेली ती सुद्धा नजरेसमोर चमकत आहे..😉
ReplyDeleteभारी
ReplyDeleteThank You Shalaka Vahini☺
DeleteEkdm mast
ReplyDeleteThank You Nilam☺
DeleteSuperb..👌👌👍
ReplyDeleteअप्रतिम काव्य आहे अमोल
ReplyDeleteKhup chhan...
ReplyDeleteमस्त
ReplyDeleteKhup chhan 👌🏻
ReplyDelete