दुःख नियोग
दुःख नियोग
आपल्याच हातांनी
धारदार तलवार
आपल्याच छातीत
वीतभर भोकसावी
हृदयातली पीडा
रक्ताच्या धारेसह
बाहेर पडते का
स्वतःच पहावं
जखमेच्या पोकळीत,
तलवारीच्या पात्यावर,
ओघळत्या रक्तात,
कोणी-काही आहे का पहावं
कंठातून ओठामार्गे,
डोळ्यातून अश्रूमार्गे,
मज्जेतून वेदनेमार्गे,
कोणी-काही जातंय का पहावं
आठलेल्या रक्तात,
मिटलेल्या पापण्यात,
गोठलेल्या जाणिवांत,
कोणी-काही उरलंय का पहावं
सगळ्याची होळी करून
राखेचं अर्घ्य देऊन
सरिता सिंधुस मिळताच
दुःख नियोग
-अमोल मांडवे(ACP/DYSP)
Wahh
ReplyDeleteछान
ReplyDeleteछान
ReplyDeleteभावनांचा शब्दरूपी आविष्कार👌
ReplyDeleteNice
ReplyDeleteसुंदर शब्द रचना
ReplyDelete